сақина

Сақина салмақ. этногр. сөйл. Сақинатастау. «Хан қалай?», «орамал тастамақ», «с а қ и н а с а л м а қ» … Қойшы, «тізкиім байламақтан» өзгесі тегіс ойналды (М.Мағауин, Қиянда., 92). Жастар жағы шамасы «көрші» не «с а қ и н а с а л м а қ» ойынына кірісті (Т.Әбдіков, Өліара, 320). Сақина салу. зат. о й ы н. Ортаға бір қыз, бір жігіт шығып, қаз қатар отырғандардың бірінің алақанына қыз білдірмей сақина салып кетеді, ал жігіт сол сақинаны табуға тиісті. С а қ и н а с а л у ойынында бір қыз, бір жігіт ортаға шығарылады, басқалары екі алақанын бір-біріне беттестіріп, қолдарын уыстаған күйі тізелерінің үстіне қойып отырады (Қ.Толыбаев, Бабадан., 115). Одан әрі «с а қ и н а с а л у», «серік-серік», «ұштыұшты», ақсүйек сияқты ұлттық ойындарға ұласатын (Қаз. әдеб., 28. 11. 1975, 2).